عواصف

---

برای دیدن تصویر اصلی کلیک کنید

---

رسول خدا(ص) از حضرت جبرئیل(ع) سوال نمود که آیا فرشتگان خنده و گریه دارند؟
جبرئیل فرمود: بله. (یکی از آنجاهایی که فرشتگان می‌خندند) زمانی است که زن بی‌حجابی و بدحجابی می‌میرد و بستگان او را در قبر می‌گذارند و روی آن زن را با خشت و خاک می‌پوشانند تا بدنش دیده نشود. فرشتگان می‌خندند و می‌گویند: تا وقتی که جوان بود و با دیدنش هر کسی را تحریک می‌کرد و به گناه می‌انداخت (پدر و برادر و شوهرش و.. از خود غیرت نشان ندادند) او را نپوشاندند، ولی اکنون که مرده و همه از دیدنش نفرت دارند او را می‌پوشانند. (مواعظ العددیه: ص90 ، فوائدالرضویه : ص563. از مرحوم شیخ عباس قمی)

امام علی(ع) می‌فرمایند: خداوند شهوت را ده جزء کرد، نُه قسم را به خانم‌ها و یکی را به آقایان داد؛ و بعد امام تاکید می‌کند اگر خدا همین‌کار را با حیا نمی‌کرد و نُه قسمت حیا را به خانم‌ها نمی‌داد، جامعه یک‌جوری می‌شد که هر نُه زنی بند یک مرد می‌شدند و این حالت فوق‌العاده خطرناک است.

روی صحبتم با خانم‌هایی هست که نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، محرّم عزاداری می‌کنند و زیارت عاشورا می‌خوانند.
شاید خیلی‌ها از معنا و مفهوم سکولاریسم، لیبرالیسم و... آگاهی نداشته و فقط اسمی از آن شنیده باشند؛ اما ناخواسته و نادانسته در این مسیرها حرکت و اهداف پنهان جدایی دین از سیاست را دنبال می‌کنند.

رسول خدا(ص) فرمودند: بدترین زنان، زنانی هستند که برای اشخاصی غیر از شوهر خود آرایش می‌کنند و در برابر شوهر متکبر و خودخواه هستند.

امام خمینی(ره): ز‌ن‌ها گمان نکنند این مقام زن است که بزک کرده با سر باز و لخت بیرون برود، این مقام زن نیست، این عروسک‌بازی است نه زن، زن باید شجاع باشد. زن باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کند. زن آدم‌ساز است، زن مربی انسان است.
رهبر معظم انقلاب: طلا برای زن ارزش‌ آفرین نیست؛ بی‌اعتنایی به طلا ارزش آفرین است. مُد برای زن ارزش آفرین نیست؛ بی‌اعتنایی نسبت به مُدهای دام‌گونه-که ساخته و پرداخته دشمنان است-برای زن ارزش محسوب می‌شود.

برایم جای تعجب است که عده‌ای در دین، زیگزاگی حرکت می‌کنند و از دین برداشتی گزینشی دارند. خیلی‌هایی که فرم‌های اداری، آموزشی، شغلی و... را پُر کرده‌اند، خود را مسلمان و شیعه می‌دانند؛ مشکل این‌جاست که خانمی که ادعای مسلمان بودن دارد و به آن افتخار می‌کند، به اندازه زمانی که برای آرایش، میکاپ کردن موهایش و یا به اندازه‌ی زمانی که صرف گوش کردن موسیقی می‌کند، وقت برای یادگیری و انجام احکام دینی نمی‌گذارد و جوانیش را که بهترین اوقات عمر هست، به پای چرخیدن بیهوده در مراکز تجاری، مهمانی‌های بی‌جا، گشتن با پسرهای نامحرم، چت، فیس‌بوک، گوش کردن موسیقی، کلاس ایروبیک (بخوانید: رقص)، اس ام اس بازی و ... می‌گذراند. اینگونه افراد همیشه گوششان از نصیحت و پند و اندرز پُر است و حوصله گوش کردن به دو کلام حرف حساب را هم ندارند.
گاهی به برخی از بانوان گفته می‌شود این رفتار یا پوشش شما درست نیست، در جواب می‌گویند:
- دلم می‌خواهد و انسان آزاد است!           
- به شما ربطی ندارد!
- مرا که توی قبر شما نمی‌گذارند!
- این آقا مثل برادرم است!
- انسان باید دل و قلبش پاک باشد!
- هروقت همه درست شدند، من هم خودم را درست می‌‌کنم!
- من وقتی فلان خانم یا آقا را دیدم، اخلاق و رفتارم عوض شد!
- در چند روز جوانی انسان این‌چنین است، بعد از این تصمیم به خودسازی می‌گیرم!
- من خودم پدر و مادر، شوهر و سرپرست دارم، آنها خودشان بهتر می‌دانند!
- شوهرم چون چشم چران و آلوده است من هم برای آنکه او را بیازارم مقابله به مثل می‌کنم!
- ...

زنی که با وضع تحریک‌آمیز از خانه خارج می‌شود و نظر صدها مرد نامحرم و جوان را به سوی خود جلب می‌کند در حقیقت رفتار او ترویج فساد است، نه آزادی.

«قُلْ کُلٌّ یعْمَلُ عَلَى شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سَبِیلًا»
ای پیامبر، بگو: «هر کس طبق روش(و خلق و خوی) خود عمل می‌کند؛ و پروردگارتان کسانی را که راهشان نیکوتر است، بهتر می‌شناسد.»
به قول شاعر: از کوزه همان برون تراود که در اوست.

زنان باید دقت کنند که ناخواسته در دام‌هایی که برایشان پهن شده نیفتند و اسیر نشوند.

    ای شنیــدم که شبی بر سر مد
                                                دختــری بـــا پـــدرش بود به جنگ
    پـدر از روی نصیحـت مـی‌گفت
                                                کـــه مـکـن پیـــروی از راه فرنــگ
    مــرو از خــانـه بـرون بـی‌چادر
                                                بــر تــن خویـش مــکن دامــن تنگ
    ای بسا گـرگ که در جامه میش
                                                بهـــر صیــد تــو نـــوازد آهنـــگ
    نکننــد ایــن دغــلان از دغلی
                                                بهــر اغفـــال تــو یـک لحظه درنگ
    دختــر از روی تعــرّض گفتش
                                                آنچــه تــو گویـی بـود جمله جفنگ
    بـا خــاموش دگـر یــاوه مــگو
                                                کــه تــو پیـــری و بــری از فرهنگ
    مــدتی شــد سپری از جریان
                                                تا که یک شب پسری گوش به زنگ
    بــا سخن‌های زیبنـده عشــق
                                                بــا بیــانــات دل انگیــز و قشنـگ
    همچو آهو به سخن رامش کرد
                                                از ره حیلــه چـــو روبـــاه زرنـــگ
    گــوهر عفـت او را زد و بــرد
                                                کـــرد دامـــان وی آلــوده بـه ننگ
    همچنانی که به خود می‌بالیـد
                                                زیرلـــب زمـــزمــه کـرد این آهنگ
    صید با پای خود افتاد بـه دام
                                                مــرغ با میــل خــود افتـاد به چنگ